Kaymakam ve Ormancı

Son yıllarda bazı konular “Aba altından sopa göstermek” gibi gündeme alınmaktadır. Bu konularda ileri geri konuşulmakta ve hiç gereği olmadığı halde gündem oluşturulmaktadır.

İnsanların, hiç lüzumu yokken canları sıkılmakta ve gerilmektedirler.

Bu vesile ile orman köyünde bir köylü adam ile kaymakam arasındaki konuşmayı nakledeyim. “Kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla.” Veya “Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az.” Atasözlerinde olduğu gibi kıssadan hisse olması temennilerimle.
Orman köyündeki ihtiyar köylünün kaymakama söylediği sözler:

EVLADIM ORMANCI OLSAYDIN!
Kasabanın kaymakamı orman köylerinden birine gidip meydandaki kahveye oturmuş.
Kendini tanıtmış, köylüler hoş geldin demişler, hal hatır sormuşlar.
Hürmet etmişler.
Çaylar, kahveler, ayranlar bir birini kovalayıp sohbet koyulaşmış.
Birden ufuktan bir toz bulutu yükselmiş.
Gelen bir atlı…
Bunu gören köylüler kaymakamla sohbeti bırakıp birden telaşa kapılmışlar:
-Ormancı geliyor… Ormancı geliyor…!
Kimileri atlarına atlayıp ormancıyı karşılamaya hazırlanmış. Kimileri bu konuğa ikram etmek için pişirilmiş kuzuyu getirmeye… Hâsılı inanılmaz bir karşılama hazırlığı.
Kahvedeki bu telaş dolayısıyla köylülerin çoğu oraya buraya koşuştururlar.
Bizim kaymakam bir anda masada köyün yaşlılarından biriyle baş başa kalmış.
İhtiyar köylü kaymakama bir taraftan bu telaşın nedenini açıklamaya çalışıyor.
Yani adeta durumun inceliğini anlatmak istiyor.
Belki bir taraftan da merak ederek kaymakama sormuş;
-Kaymakam bey, sen hangi okula kadar okudun?
Kaymakam, kendini yetiştiren fakültenin adını vermiş.
Gördüğü eğitimden söz etmiş.
Ama belli ki köylü bundan bir şey anlamamış.
Köylü misafiri kaymakamın ne dediğini tam kavrayamasa da sözünün devamını getirmiş:
-Yahu kaymakam bey demiş, sen bayağı zeki bir adama benziyorsun.
Anlaşılan epeyce dirsek çürütmüşsün. Bunu anladım.
Ancak, keşke biraz daha okuyup da bu memleketteki bizim ormancı gibi biri olsaydın.
Allah aşkına senin için daha iyi olmaz mıydı!